kambodjsa (angkor wat og fattigdom)

eg ynskte meg det meir autentiske asia, det du ikkje saag i brosjyrene t star tour. og eg fekk det. daa me me kom til kambodjsa var det endelause og utpinte jordlappar som raada, snarare enn internettcafear og hotell. paa landsbygda er det saa soendeleg at eg heller vil snu meg vekk enn aa sjaa det eg har soekt. familiar paa 5-6 bur i skur paa 10 kvadratmeter. dei som ikkje har noko arbeid, eller sin eigen vesle aakerlapp er noedt til aa plukke soeppel. nokre fiskar i den uttoerka elva. ei elv som er saa misfarga at sikta maa vere under 1 cm. elva er matfat og kloakkanlegg paa same tid. og stanken er til tider saa sterk, at om det ikkje hadde vore for skammen over at ein har 100 dollar i lomma, ville ein halde seg for nasen.
tigginga er overveldane, og ein har egentlig mest lyst til aa komme seg vekk.

eit par kilometer unna ligg byen siem rep. dette er byen som husar alle turistene til angkor wat. kontrastane er store, men byen klarar likavel ikkje skjule omgivnadane. over alt er det tiggande ungar. og ein maa passe paa aa holde paa den tjukke lommeboka, som trass i fleire maaltid og diverse transport ikkje har rukke aa bli stort lettare. alt kostar nemleg 1 dollar i kambodsja.

ei heilt annan oppleving blei det daa me besoekte angkor wat. nasjonalymbolet i kambodjsa og noko dei har god grunn til aa vere stolte av. eit storslatt skue, og tempelet blir bare meir og meir imponerande til naerare ein kjem. kvar einaste meter er sirleg dekorert med forteljingar og gudebilete. sjeolv taket er er dekorert. ein kan berre tenkje seg til kva slags logistikk som skulle til for aa lage tempelet.

planen va aa reise til laos etter kambodsja. men daa me fant ut at einaste planen me hadde for landet vaa aa drikke keonn fulle i gamle bilslangar fant me ut at det kanskje va like greit aa droppe heile greia. det faktum at det tar ubrukeleg lang tid aa reise over korte avstandar her gjorde avgjerninga lettare. saa viss me faar bilett saa stikk me til malaysia i morgo.